آنچه در این دوره فرا خواهید گرفت

پداگوژی بر نیازها ، زمینه ها ، علایق دانش آموزان متمرکز است و آزادی های فردی انسان را برجسته می داند.

پداگوژی اصطلاحی است که به روش تدریس معلمان ، به صورت تئوری و عملی اشاره دارد. تعلیم و تربیت با اعتقادات آموزشی یک مربی شکل می گیرد و مربوط به تعامل بین فرهنگ و روشهای مختلف یادگیری است. برای کمک به دانش آموزان برای ایجاد یادگیری ، باید رابطه معنی داری در کلاس وجود داشته باشد.

در طول تاریخ تفکر تربیتی و تعلیمی مختلفی توصیف شده است. به عنوان مثال ، سقراط ، فیلسوف یونان باستان ، معتقد بود كه شاگردانش باید برای خودشان فكر كنند و با آنها تعامل داشته باشند ، از آنها سوال كنند ، در مورد نكات بحث كنند و به معنای واقعی كلاس با آنها بحث كنند تا اندیشه مستقلی را در آنها برانگیزد.منظور از پداگوژی، مطالعه رویکردهای تدریس و چگونگی تأثیر آنها بر زبان آموزان است. پداگوژی با دقت مورد توجه در توانایی دانش آموزان برای یادگیری موثرتر ضروری است و می تواند به آنها در پرورش مهارت های تفکر مرتبه بالا کمک کند.

چهار شکل متداول در تعلیم و تربیت وجود دارد: اجتماعی (آموزش به عنوان حمایت از توسعه اجتماعی) ، انتقادی (از بین بردن دیدگاه های هنجاری) ، فرهنگی پاسخگو (تشویق به اشتراک گذاری زمینه ها و تجارب متنوع) و سقراطی (توسعه مهارت های فکری و اجتماعی برای زندگی در یک جامعه دموکراتیک )

پداگوژی ، مطالعه روشهای تدریس ، از جمله اهداف آموزش و راههای دستیابی به چنین اهدافی است. این رشته تا حد زیادی به روانشناسی تربیتی ، که شامل نظریه های علمی یادگیری است ، و تا حدی به فلسفه تعلیم و تربیت متکی است که اهداف و ارزش آموزش را از منظر فلسفی در نظر می گیرد.

معلم و فراگیر.

در عمل تدریس ، دو طرف (معلم و آموزش دیده) وجود دارند که در برخی برنامه ها (موضوع) با هم کار می کنند که برای تغییر تجربه و درک فراگیران به نوعی طراحی شده اند. بنابراین لازم است که با مشاهدات مربوط به دانش آموز ،موضوع مورد نظر شروع شود و سپس اهمیت زندگی گروهی و مدرسه مورد توجه قرار گیرد. بنابراین می توان عوامل و تئوری های دخیل در تغییر تجربه و درک فرد را در نظر گرفت. آنها شامل نظریه های یادگیری در آموزش ، سازمان مدرسه و کلاس و رسانه های آموزشی هستند.

کودک در صورت بیان کتبی با اندکی موفقیت وارد مدرسه می شود و آن را قادر به یادگیری چیزهای زیادی از فرهنگ بشری می کند. در اصل تصور می شد که چنین پیشرفتی صرفاً یادگیری ، حفظ کردن ، تداعی و تمرین است. با این حال ، کار روانشناسان نشان داده است که رشد قدرت فکری تصویری باید عنصر بزرگی از توسعه را از طریق مراحل مختلف ، با هماهنگی حسی-حرکتی ساده آغاز کند.

این آموزش بر اساس مدلهای مختلف رشد از جمله روانشناسی ، جامعه شناسی و عصب شناسی است. معلمانی که به آزادی فردی دانش آموزان معتقد هستند ، استفاده از رویکرد جامع آموزش را در اولویت قرار می دهند. آموزش هایی که به عنوان آموزش هی آزاد شناخته می شوند ، توسعه توانایی های فردی انسان را در مرکز فرایند یادگیری قرار می دهند و بر تجارب آموزشی ، اجتماعی و جامع تمرکز می کنند. آموزش حرفه ای به سمت آموزش عملی مهارتهای فنی خاص از طریق مدل سازی ، نمایش و سایر روشهای تجربی گرایش دارد. آموزش حرفه ای معمولاً متخصصان (معلم) را با تازه کارها (دانش آموزان) جفت می کند که از طریق گفتگو ، تمرین تجربی ، شکست ، تأمل و تجربیات دیگر ، ادراکات جدیدی از روشهای فنی خاص را با هم به عنوان مربی و متخصص در زمینه دانش و مهارت فنی ایجاد می کنند. در این کارگاه با مربیگری سرکار خانم روشندل به خوبی با این شیوه تعلیمی آشنا می شویم.